તમારું જે કંઈ હતું
નષ્ટ થઈ ચૂક્યું છે
દેવમંદિરની મૂર્તિઓ પણ
જેમણે લખ્યા હતા લેખ લલાટે
ફેંકી દીધા છે વહેળાના પાણીમાં.
દસ મસ્તક દસ દિશાઓમાં
બોહદ સમયે ઉત્સવમાં થાય છે એમ
તેત્રીસ કરોડ દેવતાઓ કેમ પાછા
થાય છે સજીવન
પાછળની ગલીમાં નાચતા એમનો નાચ?
ધોળા દહાડે મશાલો જલાવી
અષ્ટ ભુજાઓમાં ધારણ કરેલા શસ્ત્રો ઉગામતા
લોહિયાળ જીભ લપલપાવતા
એ વગાડે છે પરંપરાનાં નગારાં.
તું કહે છે ભાગી જઈએ
આ ભૂતાવળ ભરેલા શહેરમાંથી.
પણ ભાગી ભાગીને કેટલે જઈશું?
જ્યાં પણ જઈશું
આપણા પગને ઠોકર વાગશે
સિંદૂર લીંપ્યાં દેવીદેવતાની.
No comments:
Post a Comment