કહે છે કે સત્તા આગળ શાણપણ નકામું છે.
જો એ સાચું હોય તો શાણપણ શા કામનું?
માણસોની વસતી છે દરિયાના તળિયે,
કેવાં કેવાં સુંદર સપનાં સજાવે છે આંખો?
કેવી સીધીસાદીવાતો છે પણ તોય સમજાતી ના,
બરબાદ કરી દઇએ છીએ ખાલીપીલી મજાનાં જીવતર.
તાળું મારી ચાવી મૂકીએ છીએ બારસાખ પર
જૂની પુરાણી ટેવો આવી, ચાલો ભૂલી જઇએ.
એનાથી વધારે શરમની વાત ભલા શું હોઇ શકે?
સળગુંસળગું સરઘસ જ્યારે લોકસભા થઇ જાય.
લાંબું જોતી પાછી ફરતી કેમ કહો પ્રગતીશીલ નજર?
પ્રગતીશીલ પડે છે પાછા, કર્મશીલ હોવામાં કાચા.
No comments:
Post a Comment