એમની સનાતન દયા
ફોકલેન્ડ રોડના
ભડવાથી ઊંચી નથી.
એમણે કોઈ શમિયાણા
બાંધ્યા નથી
આકાશમાં આપણે
કાજે.
ધનકુબેરોએ એમની
તિજોરીઓમાં કેદ કરી દીધો છે
પ્રકાશ
આ જિંદગીમાં
ફૂટપાથ પણ આપણા
નથી.
એટલી દરિદ્રતા કે
માણસપણાને ઉબકા આવે .
સૂકાઈ ગયેલાં
આપણાં આંતરડાં
પેટ આપણે ગંદકીથી
પણ ભરી શકતાં નથી
દરેક નવો ન્યાયી
દિવસ લાંચ ખાધેલ હોય એમ
એમને જ ટેકો આપે
છે –
એમના ઉદાર
હાથોમાંથી
આપણી કતલ થાય છે
ત્યારે
આહ પણ સરી
જતી નથી.
અનુવાદ સહાય:
ડો.રચના પ્રદીપકુમાર પોળ
No comments:
Post a Comment