Monday, May 13, 2013

દુઃખ:વામન નિમ્બાળકર





મારાં દુઃખની  જાત જુદી જ છે.
મારાં દુઃખ આગળ ફિક્કાં પડી જાય છે
અંધકારનાં ડુસકાં ને અજવાળાની હાશ.
ફિક્કાં પડી જાય છે વિરહનાં ગીત
જાત જાતના દિવસોનાં રીત-રિવાજ.
તુચ્છ એમના કુંડાળાં મને ખાવા ધાય છે,
એમની વ્યથાના જખમ ખળખળ વહેતા જ રહે છે.
મારા દુઃખની  જાત જુદી જ છે.



અનુવાદ સહાય: 
ડો.રચના પ્રદીપકુમાર પોળ
ડો.મોહિત શરદ શોલાપુરકર             

No comments:

Post a Comment