દિવસ જેવી રાત પણ સૂનીસૂની વીતી ગઈ.
હું અંધકારમાં સફર કરનારો પણ નથી.
પરંતુ મારા નસીબમાં અંધકારની જ વાત છે.
મેં ખૂબ ખૂબ શોધ્યો મને, તને,સમાજને.
સ્વાર્થમાં લથપથ માણસો જ મળ્યા ડગલે ને પગલે.
સાચી કહું છું દોસ્ત, હું મારા ખૂનની ફરજ નિભાવી રહ્યો છું.
એટલે હું તારી સાથે છું, પણ તું હવે પહેલાં જેવો નથી રહ્યો.
એ આ દુનિયાને કેવી રીતે કહું?
અનુવાદસહાય
ડો.મોહિત શરદ શોલાપુરકર
No comments:
Post a Comment