હું , એક જામીન: અર્જુન ડાંગળે

બે આંખેથી

આકાશ જેટલા આંસુ સાર્યા 

અથવા કોટિ કોટિ ચૈતન્યમય હાથે

સંઘર્ષશીલ થઈને અવિરત જંગ કર્યો

એવા અહીંનાં દુઃખ-દૈન્ય .

પરંતુ હવે દેખાય છે કેવળ મને

સર્વત્ર પ્રસરેલ લાચારી-ભય-ઉદાસીનતા.

કેમ હજી લગી મળ્યો નથી અહીંના જીવોને

મન રેડી દેનારો શિલ્પકાર?

ને એ મળ્યો જ હોય તો....

કેમ વાગી નહીં હત્યારાઓને એની તિક્ષ્ણ ધાર?

આવા કેટકેટલા પ્રશ્નો – મગજને ચાંચ મારનારા ,

અંધકારની ગુફામાં ધક્કેલી જનારા.

ભેંકાર અંધકારમાં હું છિન્નભિન્ન.

રોવા કે લડવાનું સામર્થ્ય ગુમાવી ચૂકેલો

હું અસ્વસ્થ.

એમની જેમ જ થાઉં છું

હું

અહીંનાં દુઃખોનો જામીન.

અનુવાદ સહાય

ડૉ.રચના પ્રદીપકુમાર પોળ